Πριν από λίγα χρόνια, η αγορά κατοικίας στην Τουρκία από...
Ελληνες θα ακουγόταν μάλλον σαν ανέκδοτο. Σήμερα, αποτελεί γεγονός. Μια επίσκεψη σε εξειδικευμένα μεσιτικά γραφεία που ασχολούνται με τη συγκεκριμένη αγορά αρκεί για να πείσει για του λόγου το ασφαλές. Κάτι η δυναμική της τουρκικής οικονομίας, που αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς, κυρίως, όμως, οι ελκυστικές τιμές (συγκριτικά με την ελληνική πραγματικότητα) που προσφέρει η κτηματαγορά της γείτονος, αυξάνουν ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον.
Πρόσθετο δέλεαρ αποτελούν οι βάσιμες προσδοκίες για αποκόμιση υπεραξιών, μια και οι τιμές αναμένεται ότι θα συνεχίσουν την ανοδική τους πορεία στο εγγύς μέλλον. Οι Τούρκοι πάντως προορίζουν συγκεκριμένα ακίνητα, στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης, για τους Ελληνες ενδιαφερόμενους. Το κόστος τους; Από 1.000 ευρώ/τ. μ. και πάνω. Υπάρχουν, βεβαίως, και οι ειδικές περιπτώσεις. Αυτές των παλιών αρχοντικών στις όχθες του Βοσπόρου και στα Πριγκηποννήσια, για τα οποία, όμως, τα ποσά που ζητούνται είναι υπερβολικά. Από 50 εκατ. δολάρια και πάνω.
Εν προκειμένω, το target group είναι περιορισμένο. Για όποιον παρ' όλα αυτά εξακολουθεί να ενδιαφέρεται, τα εν λόγω ακίνητα εκτείνονται κυρίως σε μια παραθαλάσσια έκταση πλησίον της γέφυρας, που ενώνει την ασιατική με την ευρωπαϊκή πλευρά της Κωνσταντινούπολης και πωλούνται από τους κατόχους τους, τόσο λόγω των υψηλών εξόδων συντήρησής τους (π. χ. υγρασία και μεγάλη ηλικία κατασκευής) όσο και γιατί επιχειρούν να αξιοποιήσουν την ανοδική τάση της αγοράς κατοικίας.
Ενδιαφέρον
Σύμφωνα με την κ. Μαίρη Γεωργοπούλου, επικεφαλής του γραφείου Satori Real Estate, το τελευταίο διάστημα εκφράζεται ενδιαφέρον από Eλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες για την απόκτηση κάποιου ακινήτου σε περιοχές όπως το Τσεσμέ της Κωνσταντινούπολης, ενώ εταιρείες που διαθέτουν γενικά προς πώληση πολυτελείς βίλες στον Μαρμαρά και το Μπόντρουμ τις προωθούν μεταξύ άλλων και σε Eλληνες υποψήφιους αγοραστές.
Μάλιστα, οι τιμές πώλησης είναι κάτω των 2.000 ευρώ/τ. μ., δείγμα της απόστασης που χωρίζει την ελληνική αγορά με αυτήν της γειτονικής Τουρκίας.
Υπάρχει ωστόσο και μεμονωμένο ενδιαφέρον από Eλληνες ιδιώτες που έχουν αναπτύξει εμπορικές και επιχειρηματικές σχέσεις στην Τουρκία και ταξιδεύουν συχνά στην Κωνσταντινούπολη. Αυτοί ενδιαφέρονται κυρίως για παλιά διαμερίσματα (30 - 40 ετών) στο κέντρο της πόλης, τα οποία και τιμολογούνται προς 1.000 - 1.500 ευρώ/τ. μ. περίπου, όσο δηλαδή και στην Αθήνα.
Η διαφορά είναι ότι τα εν λόγω ακίνητα ενδέχεται να δουν τις αξίες τους να αυξάνονται, σε αντίθεση με τα αναμενόμενα στην ελληνική αγορά.
Πρόσφατη έρευνα της ένωσης κατασκευαστών κατοικιών της Κωνσταντινούπολης ανέφερε ότι η Πόλη διαθέτει το υψηλότερο ποσοστό ενοικιαστών σε σχέση με τους ιδιοκτήτες, μια και 35% των κατοίκων νοικιάζουν κάποιο ακίνητο, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό αφορά ιδιοκτήτες.
Συμβουλές
Μπορεί από το 2005 και μετά, οι ξένοι υπήκοοι να απέκτησαν τη δυνατότητα αγοράς κατοικίας στην Τουρκία (μέχρι τότε απαγορευόταν), ωστόσο η σχετική διαδικασία εξακολουθεί να λειτουργεί αποθαρρυντικά για τους ενδιαφερόμενους. Με βάση τα σημερινά δεδομένα, απαιτούνται περίπου 10 μήνες έως ότου ολοκληρωθεί η μεταβίβαση των τίτλων ιδιοκτησίας στους νέους αγοραστές. Στο μεταξύ, πολλές περιοχές της χώρας (π.χ. οικισμοί με πληθυσμό κάτω από 2.000 κατοίκους) εξακολουθούν να είναι απαγορευμένες ζώνες για τους ξένους αγοραστές. Ως εκ τούτου, οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να κινηθούν με προσοχή και με τη συμβολή έμπιστων δικηγόρων κατά την αναζήτηση κατοικίας στην Τουρκία. Το σημαντικότερο γραφειοκρατικό εμπόδιο, όμως, αφορά την εμπλοκή του στρατού σε κάθε αγοραπωλησία ακινήτου, όπου εμπλέκεται ξένος υπήκοος. Συγκεκριμένα, η στρατιωτική διοίκηση πρέπει να εγκρίνει κάθε αγοραπωλησία για λόγους εθνικού συμφέροντος, όπως αναφέρεται, διαδικασία που απαιτεί έως και δύο μήνες. Στη συνέχεια, συντάσσονται τα σχετικά συμβόλαια, παρουσία δημόσιου λειτουργού-μεταφραστή και κατατίθενται στο αρμόδιο υποθηκοφυλακείο. Εως ότου όμως η κυβέρνηση κατοχυρώσει τους τίτλους στο όνομα του νέου ιδιοκτήτη, απαιτείται χρονικό διάστημα έως 9 μήνες.
Ελληνες θα ακουγόταν μάλλον σαν ανέκδοτο. Σήμερα, αποτελεί γεγονός. Μια επίσκεψη σε εξειδικευμένα μεσιτικά γραφεία που ασχολούνται με τη συγκεκριμένη αγορά αρκεί για να πείσει για του λόγου το ασφαλές. Κάτι η δυναμική της τουρκικής οικονομίας, που αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς, κυρίως, όμως, οι ελκυστικές τιμές (συγκριτικά με την ελληνική πραγματικότητα) που προσφέρει η κτηματαγορά της γείτονος, αυξάνουν ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον.
Πρόσθετο δέλεαρ αποτελούν οι βάσιμες προσδοκίες για αποκόμιση υπεραξιών, μια και οι τιμές αναμένεται ότι θα συνεχίσουν την ανοδική τους πορεία στο εγγύς μέλλον. Οι Τούρκοι πάντως προορίζουν συγκεκριμένα ακίνητα, στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης, για τους Ελληνες ενδιαφερόμενους. Το κόστος τους; Από 1.000 ευρώ/τ. μ. και πάνω. Υπάρχουν, βεβαίως, και οι ειδικές περιπτώσεις. Αυτές των παλιών αρχοντικών στις όχθες του Βοσπόρου και στα Πριγκηποννήσια, για τα οποία, όμως, τα ποσά που ζητούνται είναι υπερβολικά. Από 50 εκατ. δολάρια και πάνω.
Εν προκειμένω, το target group είναι περιορισμένο. Για όποιον παρ' όλα αυτά εξακολουθεί να ενδιαφέρεται, τα εν λόγω ακίνητα εκτείνονται κυρίως σε μια παραθαλάσσια έκταση πλησίον της γέφυρας, που ενώνει την ασιατική με την ευρωπαϊκή πλευρά της Κωνσταντινούπολης και πωλούνται από τους κατόχους τους, τόσο λόγω των υψηλών εξόδων συντήρησής τους (π. χ. υγρασία και μεγάλη ηλικία κατασκευής) όσο και γιατί επιχειρούν να αξιοποιήσουν την ανοδική τάση της αγοράς κατοικίας.
Ενδιαφέρον
Σύμφωνα με την κ. Μαίρη Γεωργοπούλου, επικεφαλής του γραφείου Satori Real Estate, το τελευταίο διάστημα εκφράζεται ενδιαφέρον από Eλληνες μεγαλοεπιχειρηματίες για την απόκτηση κάποιου ακινήτου σε περιοχές όπως το Τσεσμέ της Κωνσταντινούπολης, ενώ εταιρείες που διαθέτουν γενικά προς πώληση πολυτελείς βίλες στον Μαρμαρά και το Μπόντρουμ τις προωθούν μεταξύ άλλων και σε Eλληνες υποψήφιους αγοραστές.
Μάλιστα, οι τιμές πώλησης είναι κάτω των 2.000 ευρώ/τ. μ., δείγμα της απόστασης που χωρίζει την ελληνική αγορά με αυτήν της γειτονικής Τουρκίας.
Υπάρχει ωστόσο και μεμονωμένο ενδιαφέρον από Eλληνες ιδιώτες που έχουν αναπτύξει εμπορικές και επιχειρηματικές σχέσεις στην Τουρκία και ταξιδεύουν συχνά στην Κωνσταντινούπολη. Αυτοί ενδιαφέρονται κυρίως για παλιά διαμερίσματα (30 - 40 ετών) στο κέντρο της πόλης, τα οποία και τιμολογούνται προς 1.000 - 1.500 ευρώ/τ. μ. περίπου, όσο δηλαδή και στην Αθήνα.
Η διαφορά είναι ότι τα εν λόγω ακίνητα ενδέχεται να δουν τις αξίες τους να αυξάνονται, σε αντίθεση με τα αναμενόμενα στην ελληνική αγορά.
Πρόσφατη έρευνα της ένωσης κατασκευαστών κατοικιών της Κωνσταντινούπολης ανέφερε ότι η Πόλη διαθέτει το υψηλότερο ποσοστό ενοικιαστών σε σχέση με τους ιδιοκτήτες, μια και 35% των κατοίκων νοικιάζουν κάποιο ακίνητο, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό αφορά ιδιοκτήτες.
Συμβουλές
Μπορεί από το 2005 και μετά, οι ξένοι υπήκοοι να απέκτησαν τη δυνατότητα αγοράς κατοικίας στην Τουρκία (μέχρι τότε απαγορευόταν), ωστόσο η σχετική διαδικασία εξακολουθεί να λειτουργεί αποθαρρυντικά για τους ενδιαφερόμενους. Με βάση τα σημερινά δεδομένα, απαιτούνται περίπου 10 μήνες έως ότου ολοκληρωθεί η μεταβίβαση των τίτλων ιδιοκτησίας στους νέους αγοραστές. Στο μεταξύ, πολλές περιοχές της χώρας (π.χ. οικισμοί με πληθυσμό κάτω από 2.000 κατοίκους) εξακολουθούν να είναι απαγορευμένες ζώνες για τους ξένους αγοραστές. Ως εκ τούτου, οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να κινηθούν με προσοχή και με τη συμβολή έμπιστων δικηγόρων κατά την αναζήτηση κατοικίας στην Τουρκία. Το σημαντικότερο γραφειοκρατικό εμπόδιο, όμως, αφορά την εμπλοκή του στρατού σε κάθε αγοραπωλησία ακινήτου, όπου εμπλέκεται ξένος υπήκοος. Συγκεκριμένα, η στρατιωτική διοίκηση πρέπει να εγκρίνει κάθε αγοραπωλησία για λόγους εθνικού συμφέροντος, όπως αναφέρεται, διαδικασία που απαιτεί έως και δύο μήνες. Στη συνέχεια, συντάσσονται τα σχετικά συμβόλαια, παρουσία δημόσιου λειτουργού-μεταφραστή και κατατίθενται στο αρμόδιο υποθηκοφυλακείο. Εως ότου όμως η κυβέρνηση κατοχυρώσει τους τίτλους στο όνομα του νέου ιδιοκτήτη, απαιτείται χρονικό διάστημα έως 9 μήνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου