Αναφέρεστε σε δύο μορφές επιχειρήσεων σε δευτερογενή τομέα που είναι προδιαγραμμένη η πορεία τους επί σειρά ετών, η Υφαντουργεία δεν παρουσιάζει πρόβλημα τα τελευταία 15- 20 χρόνια; Θέλω να πω με λίγα λόγια η Υφαντουργεία προέκυψε στην Ελλάδα πριν από καμιά 30- 40 χρόνια επειδή είχε μικρότερο μεροκάματο. Προφανώς προσεγγίζουν τώρα χώρες με πολύ μικρότερο μεροκάματο από εμάς και πάνω από 15- 20 χρόνια έχει μία αντίστροφη πορεία και απομακρύνεται από τον Ελληνικό χώρο. Δηλαδή να προσεγγίζουμε με βάση την πραγματικότητα, αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να βρούμε κάποιον άλλον στον δευτερογενή τομέα, στην βιομηχανία δηλαδή, ουτως ώστε να αντικαταστήσουμε αυτή τη μορφή παρέμβασης που είναι η Υφαντουργεία. Τώρα όσο αφορά την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι πριν από τρία τέσσερα χρόνια, συγκεκριμένα το 2007 έκανε μία συμφωνία η κυβέρνηση της Ν.Δ για την πορεία της βιομηχανίας της Ζάχαρης. Εκείνο το οποίο επιχειρεί σήμερα η διοίκηση της Αγροτικής Τράπεζας είναι να περάσει στον ιδιωτικό τομέα και να διασφαλίσει η ίδια την βιωσιμότητα της, μιας και η ίδια η επιχείρηση χρωστάει πάνω από 180 εκατομμύρια ευρώ ταμειακές μόνο διευκολύνσεις που έχει κάνει η αγροτική τράπεζα προς την Ε.Β.Ζ. Αν θεωρηθεί ότι είναι βιώσιμη, αν κάποιος πιστεύει ότι πάει για κλείσιμο επειδή κάποιος πρέπει να πάει να την κλείσει νομίζω ότι είναι αστείο. Υπάρχουν προϋποθέσεις βιωσιμότητας για να ξεφύγουμε από τις παλιές αγκυλώσεις του πολιτικού συστήματος. Αλλά και το γεγονός ότι όταν χρειάζονται να δουλέψουν σε ένα πόστο για παράδειγμα πέντε άνθρωποι και παίρνουμε 15 για να καλύψουμε τις υποχρεώσεις κάποιου βουλευτή, προφανώς θα καταστήσουμε μία επιχείρηση μη βιώσιμη.
Πιστεύετε ότι οι κινήσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων να αφήνουν βιομηχανίες να φεύγουν από την Ελλάδα προς τρίτες χώρες έφερε αυτά τα αποτελέσματα;
Το να φύγει ή να μη φύγει κάποιος και να ανοιχτεί η οικονομία δεν είναι ευθύνη κάποιας κυβέρνησης, είναι στην ελεύθερη οικονομία. Για παράδειγμα η Βουλγαρία, η Ρουμανία είναι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το να φύγει ή να μη φύγει κάποιος δεν έχει καμία διαφορά με δεδομένο αν είναι ελληνική επιχείρηση δίνει την δυνατότητα εισροής κεφαλαίων, είναι λάθος αυτός ο μύθος. Να σας ρωτήσω κάτι; Γιατί γενικά ψάχνουμε και λέμε ότι έχουμε πρόβλημα ανεργίας, γιατί τότε οι κάτοικοι του Νομού, που μόνο εγώ δέχομαι τεράστιες πιέσεις για εισροή 9.000- 10.000 μετακλητών εργατών στη διάρκεια του καλοκαιριού αυτοί γιατί δεν πάνε να δουλέψουν; Θα απαντήσει κανένας σε αυτό το Νομό κάποτε; Είναι σοβαρή αυτή η κατάσταση; Δεν φέρνουμε από τις διπλανές χώρες εργάτες για τα ροδάκινα, για τα μήλα, για τα κεράσια, δεν πληρώνουν προκαταβολή 2 και 3 και 4.000 ευρώ για να πάρουν εργάτες; Καταθέτουν ένα κεφάλαιο στο ταμείο παρακαταθηκών και δανείων και μετά καλούμε αθροιστικά πάνω από 40.000 εργάτες στον Νομό Πέλλας. Μήπως τελικά θέλουμε εργασία γραφείου όλοι; όσο και αν γίνομαι κακός.
Αναφερθήκατε πρόσφατα στις προδιαγραφές κτιριακών κατασκευών στα δημόσια έργα. Αυτή η νέα προσέγγιση θα ευνοήσει την ανάπτυξη κάποιων κλάδων;
Είναι μία προσέγγιση η οποία δημιουργήθηκε πριν από ένα δίμηνο περίπου όταν σε μία επίσκεψη μου στην Πελοπόννησο είδα κάτι κατασκευές οι οποίες χρησιμοποιούσανε παλαιωμένα υλικά. Θεωρώ ότι πρέπει να εκσυγχρονίζονται οι προδιαγραφές κατασκευής και δημοσίων και ιδιωτικών κτιρίων. Στο βαθμό βέβαια που αυτά έχουν τις αντίστοιχες μελέτες προς την θετική κατεύθυνση πάντοτε, δεν επηρεάζουν για παράδειγμα την υγεία, δεν αυξάνουν το κόστος. Γι αυτό με μία παρέμβαση στο υπουργείο δημοσίων έργων ζήτησα να αρχίσουν να συμπεριλαμβάνουν καινούριες προδιαγραφές να δίνεται δηλαδή η δυνατότητα στον εργολάβο να μην χρησιμοποιεί μόνο τα κλασικά παραδοσιακά υλικά, αλλά και μοντέρνα. Πιστεύω πως αυτό δίνει καλύτερη ποιότητα στην κατασκευή των έργων, ηχομόνωση, θερμομόνωση. Ζητώ να εκσυγχρονίζονται κάθε φορά με τη μοντέρνα τεχνολογία που αναπτύσσεται και που θα αποφασίσουν οι αντίστοιχοι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Είχαμε παραδοσιακά ένα τύπο σοβά, περάσαμε σε έναν άλλο τύπο σοβά, για παράδειγμα, αναφέρομαι συνολικά στα υλικά κατασκευής μιας οικοδομής. Μπορεί να κάνουμε κάποια κτίρια που θα είναι καλύτερα σε αντοχή, αυτά τα αποφασίζουν οι φορείς εγώ απλά έδωσα το ερέθισμα στην αντίστοιχη υπηρεσία προδιαγραφών δημοσίων έργων να καθορίσει και τιμές γι αυτά τα υλικά που μπορεί να χρησιμοποιήσει σε κάποια εργολαβία κάποιος. Δεν θα πω ότι τα μοντέρνα υλικά είναι καλύτερα από τα παλιότερα, να μπουν όμως και αυτά σε μία διαδικασία χρήσης από τη δημόσια διοίκηση. Ταυτόχρονα με ενδιαφέρει αν υπάρχουν κάποια καινούρια υλικά τα οποία θα αρχίσουν να καταναλώνονται ώστε να δώσουν τη δυνατότητα να αναπτυχθεί και η επιχειρηματικότητα κατασκευής αυτών των υλικών, να ανοίξουν κάποιες καινούριες δουλειές.
Η συνέντευξη δόθηκε στη Χριστίνα Παπαδοπούλου στο ‘’Ράδιο Πέλλα’’
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου