«Κύριε πρωθυπουργέ,
Όπως γνωρίζετε, είναι εκρηκτική η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί από την εφαρμοζόμενη πολιτική απέναντι σε εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες που βρίσκονται στη χώρα μας.
Εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, προερχόμενοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία από χώρες που έχουν δεχθεί στρατιωτικές επεμβάσεις, βρίσκονται υπό κατοχή, σπαράσσονται από εμφύλιους πολέμους και τυραννικά καθεστώτα ή από χώρες όπου διώκονται για τις απόψεις τους, παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα – αν και έχουν τελικό προορισμό άλλα κράτη της ΕΕ – εξαιτίας του Κανονισμού του Δουβλίνου ΙΙ της ΕΕ, χωρίς δικαιώματα, κάτω από απαράδεκτες και απάνθρωπες συνθήκες. Οι συνθήκες ζωής τους στην Πάτρα, στην Ηγουμενίτσα, στο κέντρο και σε συνοικίες της Αθήνας αλλά και το τραγικό ναυάγιο στην Κέρκυρα αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες αυτής της σύγχρονης βαρβαρότητας.
Δεκάδες χιλιάδες ακόμη πρόσφυγες, οι οποίοι ζουν, εργάζονται και θέλουν να παραμείνουν στη χώρα μας βρίσκονται στο καθεστώς εκκρεμότητας και ομηρίας της ροζ κάρτας, ανησυχούν για το μέλλον τους, φοβούμενοι – δικαίως – ότι και με το νέο σύστημα ασύλου θα δουν τα αιτήματά τους για άσυλο να απορρίπτονται σε ποσοστά ίδια ή παραπλήσια με το ισχύον μέχρι σήμερα ποσοστό ντροπής του 99%.
Εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικοί μετανάστες, οι περισσότεροι με οικογένεια και με παιδιά, δεν μπορούν να ανανεώσουν την πανάκριβη – εξ αιτίας των παραβόλων, προστίμων κλπ. – άδεια παραμονής τους, κινδυνεύουν ακόμη και με απέλαση με βάση το νόμο που ψηφίσατε πρόσφατα, γιατί οι δυσβάσταχτες προϋποθέσεις της μεταναστευτικής νομοθεσίας τους υποχρεώνουν να προσκομίσουν 150 – 200 ένσημα και σύμβαση με εργοδότη, πετούν στην «παρανομία» έναν όλο και αυξανόμενο αριθμό άνεργων μεταναστών.
Σε άλλους πάλι, παρότι βρίσκονται και εργάζονται στη χώρα μας για πολλά χρόνια, δεν δόθηκε ποτέ η δυνατότητα να νομιμοποιηθούν ή να έχουν πρόσβαση στις διαδικασίες ασύλου ή δεν πρόλαβαν τις ασφυκτικές προθεσμίες υποβολής των αιτήσεών τους.
Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, οργιάζει σε βάρος των μεταναστών η «μαύρη» εργασία, οι εξευτελιστικές αμοιβές κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί, η ομηρία από εργοδότες, η έκθεσή τους σε αντιμεταναστευτικούς μηχανισμούς και διάφορα εγκληματικά κυκλώματα.
Η απαράδεκτη, διαποτισμένη με εθνικιστικό δηλητήριο απόφαση του Δ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας που ακυρώνει το Ν. 3838/2010 για την ιθαγένεια και τη συμμετοχή στις δημοτικές εκλογές ορισμένων, πολύ λίγων μεταναστών, δίνει το νομικό προκάλυμμα για τη συνέχιση και την ένταση των πολιτικών καταστολής του μεταναστευτικού ζητήματος. Δημοσιεύθηκε την ίδια περίοδο που η κυβέρνηση διεμήνυε σε όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να νομιμοποιήσει άλλους μετανάστες και ο υπουργός εσωτερικών, με μια κίνηση απερίγραπτης σκληρότητας, έκανε επίδειξη πυγμής απέναντι στους απεργούς πείνας μετανάστες, καταργώντας εγκύκλιο που έδινε μια αμυδρή δυνατότητα νομιμοποίησης για ανθρωπιστικούς λόγους.
Το βασικότερο είναι ότι μεγαλώνει η απελπισία και η δίκαιη αγανάκτηση των ίδιων των μεταναστών, όπως αποδεικνύεται τραγικά και από τις απεργίες πείνας που αυξάνονται, από την απεργία των μεταναστών που ήρθαν από την Κρήτη.
Η κατάσταση αυτή επιδρά καταλυτικά στη ζωή όλων των εργαζομένων – Ελλήνων και μεταναστών, που δε θέλουν να βλέπουν να γκετοποιούνται οι ήδη υποβαθμισμένες γειτονιές τους, λίγο πριν παραδοθούν στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ανησυχούν και προβληματίζονται για τη στοχοποίηση των μεταναστών, τη δράση ρατσιστικών ομάδων εναντίον μεταναστών αλλά και ελλήνων που τους συμπαραστέκονται, που αντιδρούν στο να γίνουν οι γειτονιές ή οι ακριτικές πόλεις τους «εργαστήρια» εφαρμογής νέων κατασταλτικών μεθόδων και μηχανισμών.
Η κυβέρνηση, αντί να σκύψει πάνω στο πρόβλημα και να δώσει λύσεις αντίστοιχες με τη σοβαρότητα που έχει, επιλέγει την καταστολή, παρότι γνωρίζει ότι η καταστολή – εκτός του ότι είναι απάνθρωπη – είναι και αδιέξοδη. Εφθασε μάλιστα στο σημείο να χαρακτηρίσει κίνδυνο για την «εσωτερική ασφάλεια» τις ενδεχόμενες κινητοποιήσεις των μεταναστών αυτή την περίοδο, λόγω των σοβαρών γεγονότων που λαμβάνουν χώρα στην Αίγυπτο και άλλες αφρικανικές χώρες.
Το Κόμμα μας επαναλαμβάνει για πολλοστή φορά το πασιφανές: Ότι όσο παραμένουν και οξύνονται οι αιτίες που προκαλούν τη μετανάστευση και προσφυγιά, τόσο θα δημιουργούνται και θα γιγαντώνονται τα κύματα των πεινασμένων, εξαθλιωμένων και κυνηγημένων μεταναστών και προσφύγων, που θα αναζητούν στη μετανάστευση τη διέξοδο για να σώσουν τη ζωή τους. Οι αιτίες αυτές, που συνειδητά αποσιωπούνται ή υποβαθμίζονται, είναι η συνέχιση και η ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, οι πόλεμοι, οι επεμβάσεις, οι υποκινούμενες εμφύλιες συρράξεις που εξαπολύουν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ με τη συμμετοχή και των ελληνικών κυβερνήσεων, η καταλήστευση του πλούτου των λαών από μια χούφτα μονοπωλιακές επιχειρήσεις. Ο αγώνας, που δίνουν κυριολεκτικά για την επιβίωσή τους οι άνθρωποι αυτοί, όχι μόνο είναι δίκαιος, αλλά και πιο ισχυρός από οποιοδήποτε κατασταλτικό μέτρο. Κανένας Frontex, κανένας φράχτης, κανένα στρατόπεδο συγκέντρωσης – χερσαίο ή πλωτό – δεν θα τους εμποδίσει.
Ως κόμμα, έχουμε επανειλημμένα αναδείξει και καταγγείλει τις παραπάνω αιτίες της σύγχρονης μαζικής μετανάστευσης και προσφυγιάς. Είμαστε αντίθετοι με το σύνολο της αντιμεταναστευτικής πολιτικής και νομοθεσίας της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων, που επιζητούν επιλεκτικά μετανάστες για τις ανάγκες του κεφαλαίου, ως φτηνή και χειραγωγημένη εργατική δύναμη, σπρώχνοντας στον «Καιάδα» τους υπόλοιπους. Θεωρούμε ότι οι εργάτες και οι κυνηγημένοι άνθρωποι δεν μπορεί να διαχωρίζονται σε ξένους και ντόπιους, σε νόμιμους και παράνομους. Παλεύουμε για μιαν άλλη ριζικά διαφορετική πολιτική που θα συμβάλει και στην αντιμετώπιση των αιτιών του μεταναστευτικού προβλήματος, που θα αμβλύνει τις συνέπειές του για τη χώρα μας.
Μπροστά στην απαράδεκτη και ασφυκτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί τόσο για τους ίδιους τους μετανάστες όσο και για όλους τους εργαζόμενους κατοίκους της χώρας μας, το Κόμμα μας, έχοντας επίγνωση της σοβαρότητας του προβλήματος έχει επεξεργαστεί συγκεκριμένα μέτρα ανακούφισης, που η υιοθέτησή τους αποκτά επείγοντα και επιτακτικό χαρακτήρα. Αυτά είναι :
α) Η παύση της συμμόρφωσης με τον ευρωενωσιακό μηχανισμό του Κανονισμού του Δουβλίνου ΙΙ, που κρατάει ομήρους στη χώρα μας εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες που έχουν ως προορισμό άλλες χώρες της ΕΕ και η παροχή ταξιδιωτικών εγγράφων σε αυτούς, προκειμένου να μεταβούν νόμιμα και με ασφάλεια στις χώρες προορισμού τους,
β) Η άμεση παροχή ασύλου ή άλλης μορφής διεθνούς προστασίας στα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων (πχ αυτών που προέρχονται από το Αφγανιστάν, το Ιράκ, την Παλαιστίνη, τη Σομαλία),
γ) Η αποσύνδεση της ανανέωσης της άδειας διαμονής από ένσημα και σύμβαση εργασίας, η χορήγησή της και στους ανέργους, η απλοποίηση των διαδικασιών και η διευκόλυνση των διαδικασιών οικογενειακής επανένωσης,
δ) Η άμεση νομιμοποίηση όλων των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στη χώρα μας, ιδιαίτερα αυτών που βρίσκονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, έχουν οικογένεια ή έχουν δημιουργήσει ισχυρούς βιοτικούς δεσμούς με τη χώρα μας και επιθυμούν φυσικά να παραμείνουν.
Τα μέτρα αυτά θεωρούμε ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντα τόσο των Ελλήνων όσο και των μεταναστών εργαζομένων και προσφύγων, ικανοποιούν δίκαια αιτήματα, είναι ρεαλιστικά και ώριμα να ληφθούν. Συμβάλλουν σε μια, έστω προσωρινή, διέξοδο στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης του μεταναστευτικού ζητήματος στη χώρα μας, το οποίο η κυβέρνηση – όπως και άλλες πολιτικές δυνάμεις – αναγνωρίζει και επικαλείται συχνά. Στο βαθμό που η κυβέρνηση θα συνεχίσει να ακολουθεί τον κατασταλτικό μονόδρομο για την αντιμετώπιση του προβλήματος, θα φέρει και την ευθύνη για την παραπέρα όξυνσή του στην πορεία.
Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ»
ΑΘΗΝΑ 08/02/2011 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου